Ο ανασφαλής Ερντογάν και το νταηλίκι που τελειώνει: Ο «αυτοκράτορας» είναι γυμνός…

Δημοσιεύθηκε: 18/05/2020 15:08 Τελευταία Ενημέρωση: 18/05/2020 15:08 Από: Tachydromos

*ΤΟΥ OMER TΑSPINAR

Οι λαϊκιστές ηγέτες, σαν τον Ερντογάν είναι από τη φύση τους ανασφαλή πλάσματα. Κυβερνούν, δαιμονοποιώντας τους πολιτικούς τους αντιπάλους και ο χειρότερος εφιάλτης τους είναι να καταλήξουν κάποια στιγμή στην αντιπολίτευση.

Με δεδομένη τη σαθρή σχέση τους με το κράτος δικαίου, η απώλεια της εξουσίας σημαίνει συχνά την απώλεια της ελευθερίας τους. Ενίοτε και πολλά περισσότερα.

[Οι λαϊκιστές] διακατέχονται από μία ακόρεστη πείνα για μαζική γοητεία. Θέλουν να είναι και αγαπητοί αλλά και να τους φοβούνται κιόλας.

Το αποτέλεσμα είναι ένα είδος σχιζοφρένειας που επιβραβεύει συκοφάντες και εκτρέφει τη συστημική διαφθορά.

Υπό κανονικές συνθήκες, τα καθεστώτα αυτά επιβιώνουν χάρη στη χειραγώγηση και την προπαγάνδα. Ελέγχουν τη ροή των ειδήσεων, καθορίζουν την καθημερινή ατζέντα και δημιουργούν ψευδαισθήσεις επιτυχίας προς μαζική κατανάλωση.

Όμως οι καιροί που διανύουμε δεν είναι κανονικοί και η Τουρκία του Ερντογάν δεν αποτελεί εξαίρεση.

Όταν η πανδημία τον ανάγκασε να βάλει λουκέτο σε μεγάλα τμήματα της οικονομίας, ο Ερντογάν γρήγορα συνειδητοποίησε ότι η ικανότητά του να διαστρέφει την πραγματικότητα, έχει κι αυτή τα όριά της.

Κανείς λαϊκιστής ηγέτης δεν μπορεί να επιβιώσει της μαζικής ανεργίας και της δημοσιονομικής κατάρρευσης. Αργά ή γρήγορα, η κοινωνική αναταραχή καθίσταται αναπόφευκτη. Τώρα, χάρη στον Covid-19, η Τουρκία του Ερντογάν –υπόδειγμα λαϊκιστικής απολυταρχίας– αντιμετωπίζει μία τέτοια κρίση διακυβέρνησης.

Οικονομικά, η Τουρκία είχε πάρει την κάτω βόλτα πολύ προτού εμφανιστεί ο ιός. Η καταναλωτική εμπιστοσύνη ήταν χαμηλή και οι άμεσες διεθνείς επενδύσεις ήταν σχεδόν μηδενικές από το 2018.

Ο Ερντογάν βίωσε την επίδραση αυτής της δυναμικής και πλήρωσε βαρύ πολιτικό τίμημα στις τοπικές εκλογές του περασμένου καλοκαιριού.

Κανονικά, το γεγονός ότι ο ίδιος και το κόμμα του έχασαν την Κωνσταντινούπολη, την Άγκυρα, τη Σμύρνη και σχεδόν κάθε άλλη μεγάλη πόλη θα έπρεπε να λειτουργήσει ως ένα ξεκάθαρο μήνυμα. Ο κόσμος ψήφισε υπέρ αλλαγής και μίας καλύτερης οικονομικής διαχείρισης.

Η αγαπημένη μέθοδος του Ερντογάν προκειμένου να δημιουργεί ψευδαίσθηση ανάπτυξης και ευημερίας με μεγαλεπήβολα κατασκευαστικά έργα έχει παταγωδώς αποτύχει. Η δημοσιονομική κακοδαιμονία παραήταν βαθιά για να κρυφτεί με φτιασιδώματα. Και όμως εκείνος επέμεινε να τροφοδοτεί την κατασκευαστική φούσκα με χαμηλά επιτόκια και όχι με εφαρμογή μακροοοικονομικών μεταρρυθμίσεων.

Τώρα, με την πανδημία να επιφέρει και οικονομικό πλήγμα, ο Ερντογάν βρίσκεται αντιμέτωπος με μία ακόμη πιο μεγάλη κρίση χρέους. Μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις έχουν παραλύσει από την ξαφνική κάμψη της ζήτησης και η τουρκική λίρα έχει χτυπήσει ιστορικό χαμηλό έναντι του δολαρίου. Τα συναλλαγματικά αποθέματα και μια στάση πληρωμών παραμονεύει.

Εάν η οικονομία αποτύχει να ανακάμψει, η Τουρκία θα πρέπει να καταφύγει για μία ακόμη φορά στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για διάσωση.

Και το χειρότερο για τον Ερντογάν είναι ότι ο τουρκικός λαός ξέρει ότι το φταίξιμο είναι όλο δικό του. Το μονοπώλιο εξουσίας και η αυτοκρατορικού τύπου διακυβέρνηση που έχει δημιουργήσει είναι τέτοια που δεν έχει ούτε καν έναν πρωθυπουργό, να του ρίξει το βάρος.

Η αλήθεια είναι ότι το μεγαλύτερο βάρος της ευθύνης για την κακοδιαχείριση της πανδημίας πέφτει πράγματι στον Τούρκο Πρόεδρο. Ακόμη και όταν ο αριθμός των κρουσμάτων του κορωνοϊού εκτοξευόταν, αντιστάθηκε στις εκκλήσεις να διατάξει εθνικό lockdown. Επικεφαλής των εκκλήσεων ήταν ο Δήμαρχος της Κωνσταντινουπόλεως, Εκρέμ Ιμάμογλου, αναδυόμενος αστέρας του αντιπολιτευόμενου Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και ευρέως θεωρούμενος ως πιθανός υποψήφιος για την προεδρία.

Ο Ερντογάν συνεχίζει να ανθίσταται στις αναγκαίες ενέργειες επειδή φοβάται ότι μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε να σταματήσει απότομα κάθε οικονομική δραστηριότητα. Και από την άλλη δεν θέλει να πάρει ο Ιμάμογλου όλα τα εύσημα μιας εθνικής πρωτοβουλίας.

Αυτό που στην αλήθεια φοβάται είναι ότι η αντιπολίτευση –που ελέγχει όλες τις μεγάλες πόλεις- θα κάνει καλύτερη δουλειά στη διαχείριση της κρίσης από ό,τι η κεντρική κυβέρνηση. Γι’ αυτό και σταμάτησε τις δημοτικές κινήσεις για συγκεντρώσεις κεφαλαίων προς βοήθεια των φτωχών.

Εν τω μεταξύ, ο Ερντογάν και η κυβέρνησή του πέρασαν ένα νομοσχέδιο που απελευθερώνει περίπου το ένα τρίτο των φυλακισμένων προκειμένου να ελεγχθεί η εξάπλωση του ιού. Η λεπτομέρεια που πρέπει να κρατήσει κανείς εδώ, είναι πως παρότι ποινικοί βαρυποινίτες αποφυλακίζονται, η κυβέρνηση δεν αποφυλακίζει και τους πολιτικούς ακτιβιστές, συμπεριλαμβανομένων διαφωνούντων και προασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας.

Η πιο αδέξια κίνηση της κυβέρνησης έγινε τον Απρίλιο. Προς έκπληξη πολλών, διέταξε lockdown για το Σαββατοκύριακο σε 31 πόλεις δύο ώρες προτού αυτό τεθεί σε ισχύ. Χιλιάδες κόσμου κατέκλυσε τα σούπερ μάρκετ για να στοκάρει προμήθειες. Πολλοί από αυτούς δεν φορούσαν ούτε τις υποχρεωτικές μάσκες.

Οι εικόνες συνωστισμού στους δρόμους επέσυραν κριτική για τον τρόπο που η κυβέρνηση επέβαλε το lockdown, οδηγώντας στην παραίτηση του υπουργού Εσωτερικών , Σουλεϊμάν Σοϊλού. Ο Ερντογάν δεν έκανε δεκτή την παραίτηση επειδή δεν είναι να φανεί αδύναμος.

Ολο αυτό το νταηλίκι θα πάρει ωστόσο σύντομα τέλος. Πρόσφατα η Τουρκία, ανακοίνωσε χαμηλόφωνα μία καθυστέρηση στην ενεργοποίηση των ρωσικών S-400. Η αγορά ρωσικού στρατιωτικού υλικού από ένα μέλος του NATO έχει εξοργίσει τις ΗΠΑ. Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται τώρα ο Ερντογάν, ενώ η οικονομία είναι σε ελεύθερη πτώση, είναι να βρεθεί αντιμέτωπος με αμερικανικές οικονομικές και στρατιωτικές κυρώσεις, οι οποίες αναμένουν την έγκριση του Κογκρέσου.

Αναλυτές των αγορών ερμηνεύουν την απόφαση να καθυστερήσει η ενεργοποίηση των S-400s ως ένα σημάδι ότι ο Ερντογάν σύντομα θα χρειαστεί να ζητήσει χρηματοδότηση από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Και τίποτα δεν τελειώνει τον λαϊκισμό γρηγορότερα από τα πακέτα λιτότητας του ΔΝΤ.

Ναι, οι λαϊκιστές είναι ανασφαλή πλάσματα και αυτή τη στιγμή ο Ερντογάν είναι πιθανώς ο πλέον ανασφαλής από όλους.

*Ο Ömer Taşpınar είναι ακαδημαϊκός συνεργάτης στο Brookings Institution και καθηγητής διεθνούς στρατηγικής ασφαλείας στο Πανεπιστήμιο Εθνικής Ασφάλειας της Ουάσινγκτον.

Πηγή: Syndication Bureau

https://hellasjournal.com/

Κοινοποίηση

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ

Live Stream

Coming Soon