Σαν σήμερα (26 Μάη 1941) και δια απαγχονισμού στα Τίρανα εκτελέστηκε ο Βασίλης Λάτσης, που είχε αποπειραθεί δέκα μέρες νωρίτερα να εκτελέσει στην κεντρική λεωφόρο της αλβανικής πρωτεύουσας τον Βασιλιά της Ιταλίας, Βιτόρε Εμανουέλε Γ.
Με την κατοχή της Αλβανίας απ’ τους Ιταλούς η αλβανική εθνοσυνέλευση είχε αποφασίσει την ένωση της με την Ιταλία και συμβολικά είχε προσφερθεί το στέμμα της στον Ιταλό μονάρχη. Είχε σχεδιαστεί επίσημη επίσκεψη στη νέα κτήση της Ιταλίας για τις 12 Απριλίου 1941 αλλά με μικρή αναβολή πραγματοποιείται στις 17 Μάη 1941.
Ο Βασίλης Λάτσης, είχε γεννηθεί το 1922 στο χωριό Πικέρασι (Πικέρνι άλλη ονομασία στην ευρύτερη περιοχή του Δήμου Χιμάρας) όπου στο ενοριακό δημοτικό σχολείο του Αγίου Αθανασίου είχε πάρει τα βασικά του γράμματα.
Για λόγους εργασίας και καθώς είχε ορφανέψει από πατέρα μικρό παιδί είχε μετοικήσει στο Δυρράχιο το 1936 και λίγο αργότερα στα Τίρανα.
Την περίοδο που προετοιμάζονταν η επίσκεψη του Ιταλού μονάρχη είχε κατορθώσει να βρει εργασία ως σερβιτόρος στο καλύτερο ξενοδοχειακό κατάλυμα της εποχής στα Τίρανα (Hotel Internacional) όπου θα διέμενε η Ιταλική αντιπροσωπεία υπό τον Βασιλέα. Την ώρα που η επίσημη αυτοκινητοπομπή διέσχιζε την λεωφόρο και ο λαός επευφημούσε τους επισήμους, από πολύ μικρή απόσταση ο Βασίλης Λάτσης πυροβόλησε στο αυτοκίνητο όπου επέβαινε ο Βοτόρε Εμανουέλε Γ και ο αλβανός πρωθυπουργός Σεφκέτ Μπέη Βερλιάτσι. Πυροβόλησε τέσσερεις σφαίρες από πιστόλι Μ1915 Beretta αλλά δεν πέτυχε το στόχο του.
Συνελήφθη αμέσως και μετά από δέκα μέρες με συνοπτικές διαδικασίες καταδικάστηκε εις θάνατο και απαγχονίστηκε σε πλατεία των Τιράνων. Οι φασιστικές αρχές απέδωσαν την απόπειρα σε κίνητρα διαφορών του με τον Βερλιάτσι προκειμένου ελέγξουν γενικότερη αφύπνιση στην κοινωνία των νότιων περιοχών της Αλβανίας που είχαν επιδείξει ξεκάθαρα την εχθρότητα έναντι του Ιταλού κατακτητή. Εξ άλλου το αντιφασιστικά αισθήματα και λόγω της καταγωγής του πρέπει να ήταν που οδήγησαν στην γενναία ενέργεια του Βασίλη Λάτση. Τόσο το γεγονός όσο και το πρόσωπο του Χιμαριώτη Λάτση ιδιαίτερα μνημονεύεται στην αλβανική σύγχρονη ιστοριογραφία.
Βασίλης Λάτσης και Βιτόρε Εμανουέλε Γ
